Miesiąc listopad jest poświęcony pamięci o zmarłych. Od pradawnych czasów ciała osób nieżyjących otaczano szacunkiem, a miejsca ich pochówków były upamiętniane. W czasach staropolskich, a konkretnie w XVII i XVIII w. na trumnach polskiej szlachty i bogatych mieszczan umieszczano tak zwane portrety trumienne. Przedstawiały one w sposób realistyczny postać nieboszczyka, uobecniając jego osobę podczas ceremonii pogrzebowych. Po dokonaniu pochówku były one często umieszczane w kościele, z którym zmarły był związany.  

Na wystawie stałej Muzeum im. Jerzego Dunin-Borkowskiego (Sala - Pasje Kolekcjonerskie) znajduje się należący do wspomnianego gatunku malarstwa Portret Stanisława Baryczki. Został on wykonany przez nieznanego malarza farbą olejną na blasze miedzianej. Przedstawia postać zmarłego w 1682 r. burmistrza Warszawy. Według wszelkiego prawdopodobieństwa obraz pierwotnie znajdował się na nagrobku Stanisława Baryczki w kościele dominikanów     p.w. św. Jacka w Warszawie. Nosi ślady uszkodzenia odłamkami pocisków w czasie powstania warszawskiego. Do kolekcji J. Dunin-Borkowskiego trafił po 1944 r.

Warto dodać, że należący do rodu patrycjuszy warszawskich Stanisław Baryczka był związany z dworami królów polskich z dynastii Wazów - Władysława IV i Jana Kazimierza. Brał udział   w wojnach z Kozakami i Szwedami, gdzie wsławił się sprawnością bojową. Będąc jednym z najbogatszych mieszczan warszawskich, ufundował tamtejszym dominikanom bibliotekę. W 1658 r. uzyskał tytuł szlachecki.

A oto Portret Stanisława Baryczki

IMG 0986 Kopia