W ubiegłym tygodniu rozpoczęły się wakacje. Wielu z nas wybiera się na urlop nad morze, jeziora bądź w góry. Naszemu odpoczynkowi fizycznemu towarzyszy zwykle relaks psychiczny. Ten drugi przynosi chociażby podziwianie pięknych krajobrazów, zarówno w drodze, jak i na miejscu wypoczynku.

To właśnie urokliwe pejzaże stanowią inspiracje dla twórców, którzy utrwalają je na płótnie czy bloku rysunkowym bądź opisują w utworach literackich.

Liczne przykłady malarstwa pejzażowego znajdują się w zbiorach naszego muzeum. W Saloniku prezentowana jest akwarela, wykonana w 1895 r. ołówkiem na kartonie, a zatytułowana "Panorama Tatr"

Jej autorem jest malarz, rysownik i ilustrator Antoni Piotrowski (1853-1924), uczeń Wojciecha Gersona i Jana Matejki.

Artysta zaznaczył, że obraz przedstawia widok z Miedzianego na Dolinę Piarżystą. Dodajmy, że Miedziane to szczyt w polskich Tatrach (okolice Morskiego Oka), a Dolina Piarżysta jest częścią znajdującej się po stronie słowackiej Doliny Ciemnosmreczyńskiej. Należy przypuszczać, że ukazane na akwareli wierzchołki górskie to Wielki Mięguszowiecki Szczyt na dzisiejszej granicy polsko-słowackiej, Cubryna na terytorium naszego kraju i Koprowy Wierch u południowych sąsiadów.

Opisywana praca powstała zapewne jako szkic wstępny do noszącego taki sam tytuł panoramicznego obrazu olejnego, który został namalowany w Monachium między innymi pod kierunkiem A. Piotrowskiego. Ten największy polski obraz, który powstał w latach 1894-1896, został później pocięty na kawałki. Pamiątką po nim jest między innymi kilka znajdujących się w różnych muzeach obrazów i szkiców wstępnych.