Muzeum im. Jerzego Dunin-Borkowskiego w Krośniewicach pragnie zaprosić w dniu 9 października br. na wystawę  poswięconą polskiej kulturze XIX wieku we Francji oraz koncert poetycko-muzyczny.

O godzinie 16.00 odbedzie się wernisaż wystawy pt.: "Wyspa wolności.Towarzystwo Historyczno-Literackie i Biblioteka Polska w Paryżu".

Wystawa miała swoją premierę w siedzibie Senatu RP w 2014 roku. Rok później prezentowana była na Zamku Królewskim w Warszawie, a w otwarciu uczestniczył Prezydent Bronisław Komorowski.

Celem jest zaprezentowanie atmosfery i wyjątkowości miejsca jakim jest Biblioteka Polska w Paryżu. Na 20 tworzących ją planszach w interesujący sposób pokazana została historia Biblioteki, sylwetki jej twórców i wizerunki najcenniejszych zbiorów: rękopisów, starodruków, map, dzieł sztuki i innych pamiątek,które gromadzone są od niemal dwustu lat.

Zobaczymy rękopisy Adama Mickiewicza oraz portrety wieszcza i jego rodzinym a także pamiątki po Fryderyku Chopinie - autografy muzyczne, jego fotel i pukiel włosów. Znajdzie się także miejsce na starsze znaleziska czyli pierwsze wydanie "De revolutionibus" Mikołaja Kopernika czy akwarele Kościuszki.

Wielka Emigracja stworzyła w Bibliotece oazę polskiej kultury oraz miejsce spotkań i dyskusji Polaków. Dla następnych pokoleń emigrantów to było przedmiotem dumy i troski, choć nie zawsze mogli dbać o nie należycie.

Dla rodaków w kraju, zwłaszcza poddanych rusyfikacji czy germanizacji, a potem pozostających pod wpływem propagandy komunistycznej Biblioteka Polska stała się mitem - tyle jednak szczególnycm, że prawdziwie istniejącym.

Pragniemy tą wystawą przybliżyć losy oraz dokonania polskiej emigracji.

O godzinie 16.30 rozpocznie się koncert pt.: "Z norwidowską myślą" poświęcony dwusetnej rocznicy urodzin Cypriana Kamila Norwina, w wykonaniu Jolanty Gzella - mezosopran oraz Doroty Brolik-Bekrycht - fortepian.

C.K.Norwid często uznawany jest za ostatniego z czterech najważniejszych polskich poetów romantycznych. Wielu historyków literatury uważa jednak taki pogląd za zbytnie uproszczenie, zaliczając jego twórczość raczej do klasycyzmu i parnasizmu.

Przeważającą część swojego życia spędził za granicą, głównie w Paryżu, żyjąc w nędzy i utrzymując się z prac dorywczych. Twórczość Norwida, trudna do zrozumienia dla jemu współczesnych, została zapomniana po jego śmierci. Został odkryty ponownie dopiero w okresie Młodej Polski głównie za sprawą Zenona Przesmyckiego-Miriama (po części również młodego Władysława Stanisława Reymonta. ŁJ.